Binnen een uur is het gepiept en mag Stef naar de uitslaapkamer. Hij heeft een infuus voor vocht en heeft extra zuurstof nodig, maar wordt goed in de gaten gehouden. Als hij bijkomt en redelijk wakker is mogen we even later naar zaal terug. Hij krijgt een ijsje en daarna twee boterhammen. Ook drinkt hij wat. Hij voelt zich niet zo lekker en wil eigenlijk nog niet naar huis, maar dat hoeft ook niet. Rustig aan bijkomen, hij wandelt wat op de gang en vraagt of het infuus eruit mag. Het zakje vocht is toch zo goed als leeg.
We hoeven trouwens voor deze ingrepen niet meer voor controle terug. Voorzichtig aan met de pleisters en de wonden in de gaten houden, naast z'n oor zie je twee witte pleistertjes (bijoortjes zijn verwijderd), de hechtingen lossen vanzelf op. Stef moet nog wel pijnstilling innemen.
Wat later mag inderdaad het infuus eruit, maar hij voelt zich nog niet veel beter. Toch gaan we naar huis en lopen nog even langs oncologie. Ze zijn blij voor Stef dat de hickman er eindelijk uit is. We vergeten alleen om de laatste kralen te vragen :-(.
Als we naar de auto lopen, gaat Stef onderweg nog een paar keer zitten. Even bijkomen. Er is nog geen nieuwe afspraak gemaakt op oncologie, dit zullen we binnenkort horen, kunnen we meteen de allerlaatste kralen meenemen om de ketting te voltooien.
Na 267 dagen dit blog te hebben geschreven en bijgehouden vinden we het tijd om te stoppen. Geen nieuws is goed nieuws toch? Het is een fijne manier geweest om iedereen te informeren over Stef en het verloop van zijn ziekte en de behandelingen etc..
Voor ons is het een prachtige uitkomst geweest voor het afschrijven van onze ervaringen en gevoelens en hebben we straks iets tastbaars voor de toekomst. We gaan van het blog een boekwerkje maken, voor later.
De kralenketting is inmiddels 5,25 meter lang en er hangen straks 317 kralen aan. De kraal hieronder is de laatste kraal (einde behandeling).
En niet te vergeten Stef zelf. Zijn positiviteit hield ons op de been, zonder ook maar één moment te klagen hield hij zich vast aan de positieve dingen in het leven.
We pakken het normale leven weer op, wat eigenlijk nu nog zo bijzonder voor ons is.
Als afsluiting willen we graag de RopaRun onder jullie aandacht brengen. Zoals de meesten weten doen wij, Rene en Jolanda, beiden mee om dit goede doel te steunen. Jolanda loopt deze zeer zware tocht van Parijs naar Rotterdam en René zorgt alle kilometers dat iedere loper veilig kan in- en uitstappen door het lopersbusje te besturen. De RopaRun gaat van start op 3 juni a.s., het Pinksterweekend.
Via onderstaande link kun je vrijwillig een donatie doen aan ons team, dat is team 13 Nofalab.
https://www.roparun.nl/steun-ons/doneren/
Donatie op naam van Team 13 Nofalab en dan op naam van deelnemer (niet vergeten onze naam als deelnemer aan te vinken).
Hieronder de link naar de Youtube vlog van de wensdag van Stef.
Make-A-Wish dag
